Saartje: “Je kunt ontzettend mooie gesprekken voeren”
Hoewel ze vroeger altijd kinderverpleegkundige wilde worden, werd Saartje tijdens haar stage verliefd op de ouderenzorg. Nu werkt ze als verpleegkundige in de ouderenpsychiatrie. Saartje vertelt: “Ouderen dragen een heel leven met zich mee. Alles wat ze hebben meegemaakt, heeft geleid tot wie ze nu zijn als persoon. Je kunt ontzettend mooie gesprekken voeren. Dat maakt mijn werk zo interessant.”
Werken als verpleegkundige bij de ouderenpsychiatrie betekent van alles. “Doordat je met ouderen te maken hebt, komt er een heleboel bij kijken,” legt Saartje uit. “Er is sprake van levensloopproblematiek: mensen gaan met pensioen of een naaste overlijdt. Je hebt daarnaast vaak met familie te maken. En meestal is er ook lichamelijk iets aan de hand, omdat iemand nu eenmaal ouder is. Naast dat je met iemand werkt aan psychische klachten, krijg je er dus van alles bij.”
Tijd maken voor cliënten
Geen enkele dag is hetzelfde voor Saartje. “Het is vaak hollen of stilstaan,” vertelt ze. “Dat betekent dat sommige dagen best intensief zijn. Maar dat er ook dagen zijn waarop ik tijd heb om gewoon bij iemand aan te schuiven.” Elke afdeling in de ouderenpsychiatrie werkt met het huiskameridee: een gezamenlijke ruimte voor de cliënten. Hier eten ze samen en vinden regelmatig activiteiten plaats. “Naast al het andere werk dat moet gebeuren, is het fijn om soms ook gewoon tijd voor een cliënt te maken en een activiteit mee te doen. Die afwisseling maakt mijn baan fantastisch.”
De persoon achter het ziektebeeld
Als verpleegkundige in de ouderenpsychiatrie is het belangrijk dat je de persoon kunt zien achter het ziektebeeld. Saartje vertelt daarover: “Je komt soms mensen tegen die door een ziekte bepaalde dingen zeggen. Of die juist weinig zeggen, maar die altijd wel een bepaalde boodschap doorgeven. Als verpleegkundige is het belangrijk dat je daar doorheen kijkt. Dat je hoort wat iemand eigenlijk wil vertellen.”
“Voor langere tijd iets opbouwen”
Saartje werkt op een afdeling waar cliënten acuut worden opgenomen. De opnametijd is wisselend. “Je ziet iemand soms binnen een maand opknappen en weer naar huis gaan,” vertelt ze. “Maar we zien vaker dat het herstelproces iets langer duurt, ook omdat we te maken hebben met ouderen. Dan kan een opname tot wel een paar maanden duren. Soms komen we cognitieve problematiek tegen en kan iemand niet meer naar huis terug.” Een langere opnametijd betekent ook dat Saartje meer tijd heeft om een vertrouwensband op te bouwen. “Iemand leren kennen en voor langere tijd iets opbouwen, dat vind ik leuk.”
Familie betrekken
Wanneer cliënten ouder worden, hebben ze meer zorg nodig. Vaak worden cliënten dan ook afhankelijker van kinderen of familie. En wanneer een cliënt al lang last heeft van psychische klachten, leidt dat er soms toe dat familie overbelast raakt. “Bij Altrecht zijn we best vooruitstrevend in het betrekken van de familie bij het herstel,” vertelt Saartje. “We hebben collega’s die gespecialiseerd zijn in familie-ondersteuning. Daarnaast hebben we het ook met elkaar over hoe we een cliënt het beste kunnen helpen herstellen. Familie weet vaak heel veel over een cliënt, dus die proberen we heel nauw te betrekken in de keuzes die we maken.”
Bij Altrecht zijn we verbindend naar onze patiënten, naasten, ons netwerk en naar elkaar. Zo werken we samen aan herstel. Dat vinden we zo belangrijk, dat verbinden één van onze vier kernwaarden is. Past dat ook bij jou en wil je graag een rol spelen in het herstel van onze cliënten? Neem dan een kijkje bij onze vacatures. Wie weet heten we jou binnenkort welkom als nieuwe collega.
